Terytorium Kazachstanu rozciąga się z zachodu na wschód od Morza Kaspijskiego do Gór Ałtaj na południe i północ od równiny Syberii Zachodniej do oazy i pustyni Azji Środkowej. Kazachski step, o powierzchni około 804.500 km 2, zajmuje jedną trzecią kraju i jest największym na świecie regionem suchego stepu. Ważniejsze rzeki i
Machaczkała to miasto na południu Rosji, stolica Dagestanu. Od zachodu jest on starannie otoczony pogórzem Kaukazu, a od wschodu jest obmyty przez mlecznobiałe wody Morza Kaspijskiego. Machaczkała jest miastem niezwykłym i barwnym, ponieważ żyje w nim około 60 grup etnicznych! W tym artykule znajdziesz opisy i zdjęcia zabytków Machaczkały, jej głównych zabytków i muzeów. Znajomość z Makhachkala Stolica republiki, Dagestan, nie jest dużym miastem i jest stosunkowo młoda. Pochodzi z 1844 r., Kiedy założono tu fortyfikacje wojskowe Pietrowskoje. Po trzynastu latach osada posiadała już status miasta. Machaczkała jest dogodnie położona na wybrzeżu Morza Kaspijskiego. Na wschodnich obrzeżach miasta wiszą mury Tarki-Tau. U jej stóp znajdują się trzy starożytne wioski - Kyahulay, Alburrikent i Tarki. Klimat w mieście jest umiarkowany kontynentalny, suchy. Zimy są tutaj stosunkowo ciepłe, ale występują również mrozy do -20 stopni. Lato w Machaczkały jest bardzo gorące, prawie bezwietrzne i bez deszczu. W letnim upale tylko względny chłód Morza Kaspijskiego ratuje mieszkańców miasta. Machaczkała jest jednym z najszybciej rozwijających się miast w Rosji. W ciągu ostatniej dekady liczba jego mieszkańców wzrosła o jedną trzecią. Obecnie w Makhachkala żyje około 600 tysięcy ludzi. Machaczkała to prawdziwy "koktajl" ludów, grup etnicznych i różnych kultur. Tutaj żyją Avars, Kumyks, Dargins, Rosjanie, Lezgins. Każda z tych i dziesiątki innych narodowości wprowadza coś wyjątkowego, niepowtarzalnego i unikalnego dla wizerunku miasta. Jak rozwinięta jest turystyka w Machaczkały? Opiszemy zabytki tego niesamowitego miasta w kolejnych częściach naszego artykułu. Upewnij się, że jest coś do zobaczenia! 10 najważniejszych atrakcji miasta Machaczkała Machaczkała jest miastem wysoko rozwiniętej kultury. Ma kilkanaście muzeów, salę wystawową i siedem pięknych teatrów. To dużo, jak na półmilionowe miasto! Atrakcje architektoniczne i historyczne w Machaczkały, niestety, trochę. Powód tego - niewielki wiek miasta. Prawda, w jego centralnej części można zobaczyć kilkadziesiąt interesujących struktur cywilnych z XIX-XX wieku. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje Dom Architektów, główny budynek DGPU - wspaniała budowla w neoklasycystycznym stylu, ruiny fabryki tytoniu Michajłow, miejski budynek więzienia. A Machaczkała jest miastem pięknych rzeźbiarskich zabytków. W mieście jest ich kilkadziesiąt! Najbardziej znanymi zabytkami Machaczkały są zabytki. Rasul Gamzatov, Makhach Dakhadaev, "Obrońca Ojczyzny". Silne emocje wszystkich gości Machaczkały powodują pomnik poświęcony "rosyjskiemu nauczycielowi". Poniżej znajduje się lista dziesięciu najciekawszych zabytków Machaczkały (dziewięć z nich znajduje się w mieście, jeden - poza nim): Meczet Juma. Katedra Świętego Wniebowzięcia. Meczet Szejka Szamila. Muzeum je. A. Taho-Godi. Muzeum Historii Teatrów w Dagestanie. Mount Tarki-Tau. Pomnik Rasul Gamzatov. Pomnik rosyjskiego nauczyciela Pomnik "Obrońca Ojczyzny". Wąwóz Karadakhskaya (obiekt znajduje się poza miastem). Meczet Juma Meczet Central Juma jest niewątpliwie główną atrakcją Machaczkały. To prawdziwa święta perła stolicy Dagestanu, zbudowana w latach 90. ubiegłego wieku. Budowa jest kopią słynnego Błękitny Meczet w Stambule. Landmark Makhachkala "numer jeden" został zbudowany przy wsparciu wpływowej i bogatej rodziny tureckiej. W 2000 roku meczet został zrekonstruowany, po czym był w stanie przyjąć do 15 000 wierzących! Należy zauważyć, że w przestrzeni postsowieckiej nie ma już meczetu o podobnej wielkości. Katedra Świętego Wniebowzięcia Ten punkt orientacyjny Machaczkały wygląda o wiele skromniej niż poprzedni. Ale to nie umniejsza wartości architektonicznej i historycznej. Katedra Świętego Wniebowzięcia to główna świątynia prawosławna, nie tylko miasto Machaczkała, ale cały Dagestan. Kamienny kościół został zbudowany na początku XX wieku w stylu rosyjskiego klasycyzmu. Za swoją budowę sam Mikołaj II przeznaczył tysiąc rubli królewskich. W latach dwudziestych, wraz z nadejściem władzy radzieckiej, świątynia została zamknięta. Jego aktywne odrodzenie zaczęło się dopiero w latach 90. Pomimo odpływu ludności rosyjskiej z Dagestanu, katedra jest aktualizowana i rozbudowywana. W 2000 r. Otrzymał status katedry. Muzeum Historii Teatrów w Dagestanie Machaczkała - miasto sztuki teatralnej. Dziś w republice działa dziesięć teatrów i teatrów. Siedem z nich znajduje się w mieście Machaczkała. Pierwsze teatry Dagestanu powstały na początku XX wieku. Historia rozwoju tej wrodzonej warstwy kultury Dagestanu powie historii muzeum teatrów. Została założona w 1984 roku. Muzeum znajduje się w centrum miasta, w starej nowoczesnej rezydencji. Łączna powierzchnia sal wystawowych wynosi ponad 300 metrów kwadratowych. W muzeum znajduje się wiele interesujących eksponatów opowiadających o historii powstania i rozwoju teatrów Dagestanu. Pomnik rosyjskiego nauczyciela Wzruszający i niezwykły pomnik rosyjskiego nauczyciela znajduje się nad brzegiem jeziora Ak-Gol w parku o tej samej nazwie. Jest to rzeźba z brązu młodej dziewczyny na wysokim piramidalnym cokole. Trzyma otwartą książkę w lewej ręce i kulę w prawej dłoni. Pomnik utrwala namacalną rolę rosyjskiej inteligencji w procesie kształtowania systemu edukacji w Dagestanie. Jest symbolem bezinteresownej pracy rosyjskich nauczycieli. Wiadomo, że w 1925 r. W Dagestanie było tylko 30 nauczycieli. W okresie powojennym do republiki wysyłano rocznie do 1500 młodych specjalistów! Najczęściej były to młode i niedoświadczone dziewczyny, które nie miały pojęcia, dokąd zmierzają. Bardzo ciężko było pracować dla młodych rosyjskich nauczycieli w Dagestanie. Ale nie złamali się i przeżyli. A teraz wielu Dagestańczyków pamięta z wielką miłością i ciepło ich nauczycieli, którzy uczyli ich w czasach sowieckich. Wąwóz Karadha Ten unikalny obiekt geologiczny znajduje się 60 km na południowy-zachód od Machaczkały. Ale powinieneś zdecydowanie odwiedzić to miejsce. "Wąwóz Shale", "Brama Cudów", "wąwóz Karadahskaya" - inaczej nazywają to miejsce. Jest to wielki i niesamowicie wąski wąwóz w skalistym masywu. Jego szerokość wynosi od 2 do 5 metrów. Wysokość wąwozu sięga 150 metrów. Wąwóz Karadakh zawdzięcza swój wygląd niewielkiej rzece Quarts. Przez wiele stuleci torował sobie drogę przez wapienny grzbiet. Patrząc na ten mały strumień, trudno uwierzyć, że to on stworzył taki cud natury. Przy okazji, podczas wizyty w wąwozie, ważne jest, aby wziąć pod uwagę jedną chwilę: podczas prysznica poziom wody w strumieniu może wzrosnąć o kilka metrów. Dlatego w takiej pogodzie bardzo niebezpieczne jest przebywanie w szczelinach.
Morze Adriatyckie, potocznie Adriatyk (alb. Deti Adriatik, serb. i chorw. Jadransko more, słoweń. Jadransko morje, wł. Mare Adriatico) - morze śródlądowe głęboko wcinające się pomiędzy dwa duże półwyspy w Europie Południowej: Apeniński i Bałkański. Stanowi północne odgałęzienie Morza Śródziemnego. Na południu połączone jest z Morzem Jońskim poprzez Cieśninę Interaktywna mapa Kazachstanu wraz z opisem i lokalizacją głównych miast, wsi, jezior, rzek, gór oraz innych obiektów geograficznych i turystycznych. Kazachstan na mapie świata. Kazachstan - podstawowe informacjeKazachstan, Republika Kazachstanu (kaz. Қазақстан, Қазақстан Республикасы, trl. Ķazaķstan, Ķazaķstan Respublikasy, trb. Kazakstan, Kazakstan Respublikasy; ros. Казахстан, Республика Казахстан trl. Kazahstan, Respublika Kazahstan, trb. Kazachstan, Riespublika Kazachstan) – państwo leżące częściowo w Azji (88% powierzchni) i częściowo w Europie (12% powierzchni – tereny na zachód od rzeki Emba), powstałe w 1991 w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego. Graniczy z następującymi państwami: Chinami (1460 km granicy), Kirgistanem (980 km), Turkmenistanem (380 km), Uzbekistanem (2300 km) oraz Federacją Rosyjską (6467 km). Łączna długość granic Kazachstanu wynosi 12 187 km. Kazachstan ma również dostęp do największego jeziora świata – Morza Kaspijskiego - na długości 2340 km. Regiony, miasta, wsie na mapie Kazachstanu Ajagöz – miasto o znaczeniu obwodowym we wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, nad rzeką Ajagöz, siedziba administracyjna rejonu Ajagöz. W 2009 roku liczyło ok. 37,5 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego, olejarskiego i włókienniczego. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1939 roku. Akköl – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, siedziba administracyjna rejonu Akköl. W 2009 roku liczyło ok. 14 tys. mieszkańców. Aksaj – miasto w północno-zachodnim Kazachstanie, w obwodzie zachodniokazachstańskim, siedziba administracyjna rejonu Börly. W 2009 roku liczyło ok. 33 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu materiałów budowlanych i maszynowego. Pierwotnie miejscowość nosiła nazwę Kazachstan (Kazakstan). W 1968 roku wraz z nadaniem praw miejskich otrzymała nazwę Aksaj. Aksu – miasto o znaczeniu obwodowym w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie pawłodarskim, nad Irtyszem. W 2009 roku liczyło ok. 42 tys. mieszkańców. Ośrodek hutnictwa żelaza i przemysłu metalowego, w mieście działa także elektrownia cieplna. W pobliżu miejscowości znajduje się początek Kanału Irtysz–Karaganda. Aktau – miasto obwodowe w Kazachstanie, na półwyspie Mangystau. Stolica obwodu mangystauskiego, port nad Morzem Kaspijskim. Powstało 1961 w związku z odkryciem na półwyspie Mangystau bogatych złóż ropy naftowej i gazu, połączony rurociągiem naftowym z pobliskimi ośrodkami eksploatacji ropy naftowej – Uzeń i Żetybaj. 159 tysięcy mieszkańców, przemysł chemiczny i spożywczy. W okolicach znajdują się pola naftowe, na których swoje usługi świadczą również polskie firmy takie jak PGNiG Kraków. Aktobe, także: Aktiubińsk - miasto obwodowe w Kazachstanie, nad rzeką Ilek. Ośrodek administracyjny obwodu aktiubińskiego. Miasto założone w 1869 roku. Rozwinęło się tutaj hutnictwo żelaza i chromu, przemysł maszynowy, chemiczny i lekki. Swoją siedzibę ma tu klub piłkarski FK Aktöbe. Przypisy Ałga – miasto w północno-zachodnim Kazachstanie, w obwodzie aktobskim, nad rzeką Ilek, siedziba administracyjna rejonu Ałga. W 2009 roku liczyło ok. 20 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu chemicznego (produkcja nawozów fosforowych i mikronawozów). Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1961 roku. Ałmaty lub Ałma-Ata – największe miasto Kazachstanu, położone w południowo-wschodniej części kraju, na wysokości ok. 700 m u podnóża Zailijskiego Ałatau, w pobliżu granicy z Kirgistanem, stolica do 1998. Aralsk - niewielkie miasto (39 tys. mieszkańców) w południowo-zachodnim Kazachstanie, w obwodzie kyzyłordyńskim, współrzędne geograficzne 46°47′38N 61°40′5E, telefoniczny numer kierunkowy +732433. W roku 1847 rosyjski fort mający za zadanie zabezpieczenie rosyjskiej flotylli operującej na Jeziorze Aralskim, ustanowiony przy ujściu rzeki Syr-daria. Na z 1853 Fort Aralsk umieszczono w punkcie o przybliżonych współrzędnych geograficznych 46°5'N 61°25'E, na południe od półwyspu Unadym. Arkałyk - miasto na Płaskowyżu Turgajskim w obwodzie kustanajskim w centralnym Kazachstanie. Obecnie liczy ponad 50 000 mieszkańców. Posiada stację kolejową. W pobliżu miasta znajdują się złoża boksytów. Miasto jest związane z rosyjskim programem kosmicznym. W jego pobliżu lądowało wiele załogowych statków kosmicznych. Kosmonauci po lądowaniu na Ziemi przybywają tu przed odlotem do Bajkonuru. Astana (kaz. Астана, do 1961 Akmolińsk, do 1992 Celinograd, do 1998 Akmoła) – miasto w Kazachstanie, od 10 grudnia 1997 stolica tego kraju. Miasto położone jest w północnej części kraju na Pogórzu Kazachskim, na północny zachód od Karagandy nad rzeką Iszym. Na dzień 1 czerwca 2010 roku Astanę zamieszkiwało 701 378 osób. Atbasar – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, nad rzeką Żabaj, siedziba administracyjna rejonu Atbasar. W 2009 roku liczyło ok. 30,5 tys. mieszkańców. Centrum regionu rolniczego oraz ośrodek przemysłu spożywczego, elektromaszynowego i materiałów budowlanych. Miejscowość została założona w 1846 roku jako stanica kozacka. Atyrau – miasto w Kazachstanie, ośrodek administracyjny obwodu atyrauskiego. Port nad rzeką Ural, w pobliżu jej ujścia do Morza Kaspijskiego. Miasto liczy 146 433 mieszkańców (2006). Miasto zostało założone w 1645 r. Obecnie jest to duży ośrodek przeróbki ropy naftowej (miasto połączone jest rurociągiem naftowym z położonym w odległości 720 km rosyjskim miastem Orsk) i przemysłu rybnego. Poza tym rozwinął się tutaj przemysł maszynowy, spożywczy i materiałów budowlanych. Bałchasz, do 1936 Bertys - miasto w Kazachstanie, w obwodzie karagandyjskim, przystań nad jeziorem Bałchasz. 74 000 mieszkańców (2007). Miasto założone w roku 1928 Przemysł chemiczny, spożywczy, hutnictwo miedzi, węzeł kolejowy, port lotniczy. W poblizu wydobycie rud miedzi i molibdenu. Bałpyk Bi - miasto w południowym Kazachstanie, w obwodzie ałmackim. Liczy 11 800 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego. Bejneu - miasto w Kazachstanie, w obwodzie mangystauskim, 14 400 mieszkańców . Ośrodek przemysłu spożywczego. Borałdaj - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 20 900 mieszkańców. Przemysł spożywczy, włókienniczy. Chromtau – miasto w północno-zachodnim Kazachstanie, w obwodzie aktobskim, siedziba administracyjna rejonu Chromtau. W 2009 roku liczyło ok. 24 tys. mieszkańców. Ośrodek wydobycia rud chromu. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1967 roku. Dierżawinsk – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, nad rzeką Iszym, siedziba administracyjna rejonu Żarkajyng. W 2009 roku liczyło ok. 6 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu olejarskiego. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1966 roku. Fort-Szewczenko, pierwotna nazwa Nowopietrowsk,, miasto w Kazachstanie, w obwodzie mangystauskim, na półwyspie Mangystau, port nad Morzem Kaspijskim, 16 tys. mieszkańców, duży ośrodek przemysłu rybnego, stocznie remontowe. Powstał 1834-1835 jako fort, 1850-1857 przebywał w nim na zesłaniu Taras Szewczenko oraz zesłańcy polscy, m. in Z. Sierakowski, J. Zalewski. Nowopietrowsk był jednym w wielu przystanków na drodze Tarasa Szewczenki. Spędził 7 lat (1850 – 1857) w tamtejszej twierdzy. Jekybastuz – miasto o znaczeniu obwodowym w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie pawłodarskim. W 2009 roku liczyło ok. 125 tys. mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu materiałów budowlanych i spożywczego, w pobliżu mieszczą się dwie duże elektrownie cieplne: GRES-1 (4000 MW) i GRES-2 (1000 MW). Miasto posiada port lotniczy. W miejscowości działa Instytut Inżynieryjno-Techniczny im. Jemby – miasto w zachodnim Kazachstanie, w obwodzie aktobskim, w rejonie Mugałżar, nad Embą. W 2009 roku liczyło ok. 11 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu środków transportu i spożywczego, w pobliżu miasta wydobywana jest ropa naftowa. W 1937 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego, a w 1967 roku nadano jej prawa miejskie. Jerejmentau – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, siedziba administracyjna rejonu Jerejmentau. W 2009 roku liczyło ok. 12,5 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu olejarskiego i materiałów budowlanych. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1965 roku. Jesyk (hist. Issyk, kaz. Есік, ros. Есик = Jesik) - miasto rejonowe w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 31 314 mieszkańców, przemysł spożywczy, włókienniczy. Znane ze znaleziska Złotego Człowieka. Jesyl (hist. Iszym, kaz. Есіл, ros. Есиль = Jesil) - miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie kustanajskim. Liczy 12 900 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego. Kandyagasz - miasto w Kazachstanie, w obwodzie aktiubińskim, 28 500 mieszkańców. Przemysł spożywczy, włókienniczy. Kapszagaj - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, położone nad sztucznym zbiornikiem wodnym Kapczagajskim na rzece Ili. Ludność wynosi: 42 100. W okolicy rysunki naskalne Tamgały Tas. Miasto powstało w 1970 w związku z budową zapory i elektrowni wodnej. Karabułak (kaz. Қарабулақ, hist. Wysokogorka) - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 16 200 mieszkańców. Centrum rejonu Eskeldi (kaz. Ескелді ауданы). Przemysł spożywczy. Karaganda – miasto w Kazachstanie, w Karagandyjskim Zagłębiu Węglowym, stolica obwodu karagandyjskiego. Miasto posiada 446 200 mieszkańców (2006). Ośrodek wydobycia węgla kamiennego, przemysłów: maszynowego, chemicznego, materiałów budowlanych i spożywczego. W mieście znajduje się kilka szkół wyższych, m. in. uniwersytet (zał. w 1972 roku), uczelnia medyczna i politechnika, ponadto kilka instytutów badawczych, muzeum, teatry i ogród botaniczny. Kaskeleng (kaz. Қаскелең a. Қарасай, ros. Каскелен = Kaskelen) - miasto w Kazachstanie, niedaleko Ałmaty, 30 400 mieszkańców. Przemysł spożywczy. Kegen - miasto w południowym Kazachstanie, w obwodzie ałmackim. Liczy 9900 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego. Kentau - miasto w Kazachstanie, w obwodzie południowokazachstańskim, na stokach gór Kara-tau, powstało 1955 z połączenia osiedli Kantagi i Mirgalimsaj, wydobycie i wzbogacanie rud metali nieżelaznych, przemysł maszynowy, elektrotechniczny, materiałów budowlanych. Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 50 tys. Кентау. Центральная гостиница. . JPG Кентау. Вид 006. JPG Кентау. Вид 003. JPG Kokczetaw – miasto o znaczeniu obwodowym w północnym Kazachstanie, nad jeziorem Kopa, na Wyżynie Kokczetawskiej, siedziba administracyjna obwodu akmolskiego. W 2009 roku liczyło ok. 135 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu chemicznego, spożywczego, elektromaszynowego, ceramicznego, odzieżowego, drzewnego i wydobywczego. Miasto posiada port lotniczy i jest ważnym węzłem kolejowym. W miejscowości działa Uniwersytet im. Szokana Uälichanowa oraz liczne instytucje kulturalne, m. in. Kułsary – miasto w zachodnim Kazachstanie, w obwodzie atyrauskim, siedziba administracyjna rejonu Żyłyoj. W 2009 roku liczyło ok. 51 tys. mieszkańców. Ośrodek wydobycia ropy naftowej. Kustanaj (od roku 1997 Қостанай Kostanaj) to miasto obwodowe w północnej części Kazachstanu leżące nad rzeką Toboł. Zamieszkiwane jest przez około 228 tys. mieszkańców. Jest ośrodkiem przemysłu chemicznego (sztuczne włókna), metalowego, materiałów budowlanych, skórzano-obuwniczego, odzieżowego, spożywczego oraz węzłem kolejowym Posiada wyższą szkołę pedagogiczną oraz muzeum regionalne, założone w 1879. Kyzyłorda (kaz. Қызылорда, ros. Кзылорда, dawniej Кзыл-Орда, Kzył-Orda lub Кызыл-Орда, Kyzył-Orda, do 1853 Ak-Meczet, do 1920 Pierowsk) – miasto w południowym Kazachstanie, nad Syr-darią. Jest ośrodkiem administracyjnym obwodu kyzyłordyńskiego. Posiada około 157,4 tys. mieszkańców. W mieście dominuje przemysł celulozowo-papierniczy, materiałów budowlanych, maszynowy, odzieżowy i spożywczy. W Kyzyłordzie działa wyższa szkoła pedagogiczna oraz muzeum. Do 1929 r. stolica Kazachstanu. Lenger - miasto w południowym Kazachstanie, w obwodzie południowokazachstańskim, 21 700 mieszkańców. Wydobycie węgla brunatnego. Makinsk – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, siedziba administracyjna rejonu Bułandy. W 2009 roku liczyło ok. 17 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu metalowego. Miejscowość została założona pod koniec lat 20. XX wieku, a prawa miejskie otrzymała w 1945 roku. Öskemen – miasto w Kazachstanie na przedgórzu Ałtaju, nad rzeką Irtysz. Stolica obwodu wschodniokazachstańskiego. Ludność: 311,0 tys. mieszkańców. Nad Irtyszem znajduje się elektrownia wodna. W mieście działa przemysł metalurgiczny, metalowy, maszynowy, elektrotechniczny, spożywczy, materiałów budowlanych, meblarski. Pawłodar – miasto obwodowe w północno-wschodniej części Kazachstanu, port nad Irtyszem, siedziba administracyjna obwodu pawłodarskiego. W 2009 roku liczyło ok. 317 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu hutniczego (huta aluminium), petrochemicznego, maszynowego, metalurgicznego, chemicznego, spożywczego i lekkiego. Pietropawłowsk - miasto w Kazachstanie, ośrodek administracyjny obwodu północnokazachstańskiego, nad Iszymem. Ludność: 193,3 tys. mieszkańców (2008). Transportem miejskim są trolejbusy. Ridder – miasto o znaczeniu obwodowym w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, w Ałtaju Kruszcowym. W 2009 roku liczyło ok. 50,5 tys. mieszkańców. Ośrodek wydobycia rud ołowiu, cynku, złota i metali rzadkich, hutnictwa metali nieżelaznych oraz przemysłu drzewnego, spożywczego i lekkiego. W mieście znajdują się ponadto: muzeum krajoznawcze, dom kultury i Ałtajski Ogród Botaniczny. Sajram, do XIII wieku Isfidżab – miasto w Kazachstanie, na południu kraju, w pobliżu granicy z Uzbekistanem. Jest ono jednym z najstarszych miast Kazachstanu, zamieszkanym nieprzerwanie od około 3 tysięcy lat. Należało ono kolejno do Samanidów, Karachanidów, Mongołów, Timurydów, chanatu Buchary i Kokandu, a od roku 1864 do Rosji. W mieście urodził się sufi Ahmad Jasawi (1106–1166). Saran, miasto w Kazachstanie, w obwodzie karagandzkim, 42 tys. mieszk.. Sarkan - miasto w Kazachstanie w obwodzie ałmackim, 14 265 mieszkańców (I 2009). Położone w Ałatau 12Dżungarskim. Semej – miasto w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, w pobliżu granicy z Rosją, położone na południowy wschód od Pawłodaru. W 2009 roku liczyło ok. 299 tys. mieszkańców. Port nad Irtyszem, przemysł spożywczy, lekki, cementowy, stocznia, węzeł kolejowy, 4 szkoły wyższe, muzea. Sieriebrjan – miasto w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, nad Irtyszem, siedziba administracyjna rejonu Zyrjan. W 2009 roku liczyło ok. 10 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu włókienniczego i mleczarskiego. W pobliżu miasta znajduje się Buktyrmańska Elektrownia Wodna. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1962 roku. Stiepnogorsk – miasto o znaczeniu obwodowym w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim. W 2009 roku liczyło ok. 47 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu wydobywczego i chemicznego. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1964 roku. Szczuczinsk – miasto w północnym Kazachstanie, w obwodzie akmolskim, siedziba administracyjna rejonu Burabaj. W 2009 roku liczyło ok. 44 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu środków transportu, szklarskiego, drzewnego i spożywczego. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1939 roku. Szonży - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 18 700 mieszkańców. Przemysł spożywczy. Szymkent (kaz. Шымкент, ros. Шымкент, Szymkient, dawniej Чимкент, Czimkient, również Symkent, Czymkent) – miasto leżące na południowych krańcach Kazachstanu, przy granicy z Uzbekistanem. Ośrodek administracyjny obwodu południowokazachstańskiego. W mieście rozwinęło się górnictwo i hutnictwo ołowiu, przemysł maszynowy, chemiczny, mineralny, włókienniczy, skórzany (karakuły), spożywczy. Rafineria ropy naftowej, węzeł kolejowy, szkoły wyższe, teatry, muzeum. Tałdykorgan – miasto w południowo-wschodnim Kazachstanie, nad rzeką Karatał, u podnóża Ałatau Dżungarskiego, dawna stolica obwodu tałdykurgańskiego, obecnie stolica obwodu ałmackiego. Około 114 tys. mieszkańców. Tałgar, miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 42 tys. mieszkańców. Przemysł spożywczy, włókienniczy. Taraz, do 1936 Aulije Ata, 1936-1938 Mirzojan, do 1995 Dżambuł - miasto obwodowe w południowym Kazachstanie, na przedgórzu Tienszanu, na lewym brzegu rzeki Tałas. Znany jako miasto od V wieku (pod nazwą Taraz lub Talas), w X-XII wieku stolica państwa Karachanidów, wielki ośrodek handlu na szlaku jedwabniczym z Chin do Azji Środkowej i Europy, w XIII wieku stracił znaczenie, ponowny rozwój w XVIII wieku, od 1864 w Rosji, do 1992 w Kazachskiej SRR. - 398 tysięcy mieszkańców. Tekely - miasto w południowo-wschodniej części Kazachstanu, w obwodzie ałmackim, na przedgórzu Dżungarskiego Ałatau, 21 600 mieszkańców, eksploatacja rud cynku i ołowiu. Temyrtau – miasto w Kazachstanie. Turkiestan – miasto w południowym Kazachstanie w obwodzie południowokazachstańskim, w Azji Środkowej. Ludność: 81 tys. mieszkańców. Rozwinięty przemysł oczyszczania bawełny. Zachowane zabytki architektury z XII w. Nazwa miasta w języku perskim znaczy dosłownie Błogosławiony z Turkiestanu i odnosi się do grobowca sufickiego świętego Chodży Ahmada Jasawiego, wzniesionego za panowania Timura w latach 1389–1399. Uralsk – miasto w zachodnim Kazachstanie, na rzeką Ural. Ludność: 212,9 tys. (1999). Ośrodek administracyjny obwodu zachodniokazachstańskiego. Kazachowie stanowią 72% ludności miasta. Uralsk założono w 1584 przez Kozaków jaickich jako Jaiksk. Od 1775 nosiło nazwę Uralsk, a wraz z odzyskaniem niepodległości Kazachstanu kazachska nazwa została zmieniona na Orał. Ürżar – wieś we wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, siedziba administracyjna rejonu Ürżar. W 2009 roku liczyła ok. 17 tys. mieszkańców. Üszarał - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 16 tys. mieszkańców. Przemysł spożywczy. Üsztöbe - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 20 400 mieszkańców, przemysł spożywczy, włókienniczy. Uzynagasz - miasto w Kazachstanie, w obwodzie ałmackim, 22 700 mieszkańców. Przemysł spożywczy, maszynowy. Zajsan – miasto we wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, siedziba administracyjna rejonu Zajsan. W 2009 roku liczyło ok. 14,5 tys. mieszkańców. W mieście działa muzeum krajoznawcze. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1941 roku. Zyrjanowsk – miasto o znaczeniu obwodowym w północno-wschodnim Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim, siedziba administracyjna rejonu Zyrjan. W 2009 roku liczyło ok. 39 tys. mieszkańców. Ośrodek wydobycia rud ołowiu i cynku, hutnictwa oraz przemysłu materiałów budowlanych, spożywczego i włókienniczego. Miejscowość została założona w 1791 roku w związku z rozpoczęciem eksploatacji okolicznych złóż rud ołowiu, kadmu i złota. W 1941 roku otrzymała prawa miejskie. Żangaözen – miasto w Kazachstanie, w obwodzie mangystauskim, na półwyspie Mangystau. Ludność: 51,1 tys. (1999). Prawa miejskie uzyskało w 1968. Miasto znane jest głównie z wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego. W mieście znajdują się także zakłady przeróbki gazu ziemnego oraz rafineria ropy naftowej. Żansügyrow - miasto w południowym Kazachstanie, w obwodzie ałmackim. Liczy 12 400 mieszkańców. Żarkent (hist. Panfiłow, kaz. Жаркент) - miasto w Kazachstanie, centrum rejonu panfiłowskiego w obwodzie ałmackim, 34 tys. mieszkańców. Przemysł spożywczy. Żezkazgan - miasto leżące nad rzeką Kara-Kengir w obwodzie karagandyjskim w środkowym Kazachstanie. Założone w 1954 po powstaniu więźniów w pobliskim gułagu - Kengirze. Obecnie liczy 115 365 mieszkańców. Posiada połączenie kolejowe z Karagandą oraz port lotniczy. W pobliżu miasta znajdują się złoża miedzi, która przerabiana jest w miejscowej hucie. Poza tym jest to ośrodek przemysłu spożywczego. W jego rejonie wielokrotnie lądowały załogowe statki kosmiczne. Żytykara - miasto w Kazachstanie, w obwodzie kustanajskim, 44 tys. mieszkańców (2006) Jeziora i rzeki na mapie Kazachstanu Arys – rzeka w południowym Kazachstanie, prawy dopływ Syr-darii. Długość – 378 km, powierzchnia zlewni – 14,9 tys. km², średni przepływ w mieście Arys – 46,6 m³/s. Reżim śnieżno-deszczowy z maksimum w kwietniu i minimum w sierpniu. Źródła Arys znajdują się na zachodnim krańcu pasma górskiego Tałaski Ałatau, skąd rzeka spływa na zachód w dolinę Syr-darii. Przyjmuje wiele dopływów z Tałaskiego Ałatau, z Gór Ugamskich i z gór Karatau na północnym zachodzie. Ili – rzeka na obszarze bezodpływowym w Azji Środkowej, na terytorium Chin oraz Kazachstanu. Długość - 1439 km (624 km w Chinach, 815 km w Kazachstanie), powierzchnia zlewni - około 140 tys. km². Źródła Ili znajdują się na północnych stokach środkowej części pasma Tienszanu, skąd rzeka płynie na zachód. W górnym biegu (w Chinach) Ili przyjmuje dopływy Kunes He, Kax He i Tekes. Karatał (kaz. Каратал - czarna wierzba) - rzeka we wschodnim Kazachstanie, w zlewisku jeziora Bałchasz. Jedna z rzek Siedmiorzecza. Długość - 390 km, powierzchnia zlewni - 19,1 tys. km². Reżim śnieżno-lodowcowy. Bierze początek w paśmie górskim Dżungarski Ałatau, przepływa przez stolicę obwodu - Tałdy Kurgan, wypływa do Kotliny Bałchasko-Ałakolskiej, gdzie oddziela pustynie Saryjesyk Atyrau i Żamankum, po czym uchodzi do wschodniej części jeziora Bałchasz. Sasykköl (t. Sasyk-kul, Sasyk-kol, ros. Сасыкколь) – bezodpływowe jezioro we wschodnim Kazachstanie. Powierzchnia – przeciętnie 600 km², 736 km² przy maksymalnym stanie wody, głębokość – 3,3 m przeciętna, 4,7 m przy maksymalnym stanie wody, wysokość lustra wody – 347 m Reżim mieszany. Jezioro Sasykköl leży w dolinie Emin – wschodniej części Kotliny Bałchasko-Ałakolskiej. Jest otoczone rozległymi bagniskami. Zajsan – jezioro w Kazachstanie, w śródgórskiej kotlinie między górami Ałtaj oraz Tarbagataj. Jezioro to stanowi część Zbiornika Buchtarmińskiego, który został utworzony przez zaporę Elektrowni Buchtarmskiej. Powierzchnia jeziora przed spiętrzeniem jego wód wynosiła 1810 km², a głębokość 10 m. Do jeziora uchodzi rzeka Czarny Irtysz, a wypływa z niego rzeka Irtysz. Jezioro jest wykorzystywane do hodowli ryb, żeglugi oraz produkcji energii elektrycznej. Zbiornik Kapszagajski – sztuczny zbiornik wodny powstały w roku 1970 na rzece Ili, na terytorium Kazachstanu w Azji Środkowej. Głównym portem jest miasto Kapszagaj. Góry i łańcuchy górskie na mapie Kazachstanu Chan Tengri – góra znajdująca się w centralnej części pasma górskiego Tienszan, o wysokości 7010 m (bez pokrywy śnieżnej i lodowej - 6995 m Położona jest na granicy Kirgistanu (trzecia co do wysokości w tym kraju), Kazachstanu oraz Chin (od 2009 roku po wprowadzeniu zmian przebiegu granicy kirgisko-chińskiej), na wschód od jeziora Issyk-kul. Zbudowana z marmuru, dzięki czemu w czasie zachodu słońca przybiera ona barwę purpurową. Inne miejsca na mapie Kazachstanu Tanbały - rezerwat archeologiczny w obwodzie ałmackim, na północ od miejscowości Karabastau w Kazachstanie wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Zachowały się tu rysunki naskalne, datowane na okresy średniego brązu, późnego brązu, wczesnego okresu koczowniczego, okresu dominacji Saków, plemion usuńskich oraz turskich. ×Ta witryna wykorzystuje pliki cookie w celach reklamowych i statystycznych. Akceptuję Siły rosyjskie prowadzą działania ofensywne w obwodzie donieckim i ługańskim. Ukraińskie wojsko stoczyło 28 starć bojowych z siłami rosyjskimi na południe od Nowoselewskego w obwodzie ługańskim, na południe od Dibrowy w obwodzie ługańskim, na północ od Chromowe, na wschód od Drużby i na północ od Klischiyivka, w pobliżu Avdiyivka, Maryinka, Staromayorske obwodu Kałmucja – jednostka administracyjna Rosji w Północnokaukaskim Okręgu Federalnym ze stolicą w Elista. Charakterystyka[edytuj] Geografia[edytuj] Kałmucja położona jest na południowo-wschodnich krańcach europejskiej części Rosji. Od południa graniczy z Krajem Stawropolskim, od południowego wschodu – z Dagestanem, od północy – z obwodem wołgogradzkim, od północnego wschodu – z obwodem astrachańskim, a od zachodu – z obwodem rostowskim. Na kilkudziesięciokilometrowym odcinku kraj ma dostęp do Morza Kaspijskiego. Maksymalna rozciągłość regionu z północy na południe to 448 km, ze wschodu na zachód – 423 km. Kałmucja zajmuje powierzchnię 75,9 tys. km². Większość tego obszaru leży w strefie stepów, półpustyń i pustyń. Kraj położony jest na obszarze od 44°50′ do 40°10′ długości geograficznej wschodniej i od 41°40′ do 47°35′ szerokości geograficznej północnej. Na terenie Kałmucji wydziela się trzy strefy przyrodniczo-gospodarcze: zachodnią, centralną i wschodnią. Najkorzystniejsze warunki klimatyczno-glebowe występują w strefie zachodniej. Najważniejszą jej część stanowią obszary tzw. czarnych ziem. Klimat[edytuj] Kałmucja leży w strefie klimatu umiarkowanego kontynentalnego skrajnie suchego. Jego lokalna odmiana charakteryzuje się chłodną, mało śnieżną zimą i upalnym, suchym latem. Zimą nieco zimniej jest w głębi lądu, a cieplej w pobliżu Morza Kaspijskiego Średnia temperatura powietrza w styczniu to ok. −7 do −9 °C w południowej i południowo-wschodniej części kraju i −10 °C do −12 °C na północy. Niekiedy temperatura może spadać nawet do −35 °C do −37 °C. Latem (w lipcu przeciętna temperatura wynosi ok. +24 °C (zależnie od regionu 23,5 °C do 25,5 °C). Niekiedy temperatury sięgają nawet 40 do 44 °C. Klimat Kałmucji charakteryzuje się małą ilością opadów; większość obszaru kraju otrzymuje rocznie ok. 210-340 mm opadów; w najbardziej suchych rejonach części wschodniej kraju średnio jest to zaledwie ok. 170 mm rocznie, zaś na zachodnich regionu więcej – nawet do 400 mm. Największe nasilenie opadów ma miejsce w maju i czerwcu. W Kałmucji występuje wiele słonecznych dni. Średnioroczne nasłonecznienie wynosi tutaj 2180-2250 godzin, co daje 182-186 dni Cechami charakterystycznymi kałmuckiego klimatu są częste susze, oraz gorące, suche wiatry stepowe, które w ciepłej porze roku wieją nawet przez 120 dni. Długość okresu wegetacyjnego to ok. 240-275 dni (dla porównania – w Polsce ok. 180-210 dni). Historia[edytuj] Polityka[edytuj] Gospodarka[edytuj] Dojazd[edytuj] Samochodem[edytuj] Samolotem[edytuj] Statkiem[edytuj] Miasta[edytuj] Elista Troickoje Łagań Jaszkul Gorodowikowsk Ciekawe miejsca[edytuj] Transport[edytuj] Zakupy[edytuj] Gastronomia[edytuj] Noclegi[edytuj] Bezpieczeństwo[edytuj] Zdrowie[edytuj] Kontakt[edytuj] Morza Kaspijskiego jest pozyskiwanie kawioru. Poziom Morza Kaspijskiego podlega znacznym wahaniom. Wynikają one najprawdopodobniej ze zmian bilansu wodnego systemu, kontrolowanych przez wahania klimatu na półkuli północnej [1]. W okresie od 1930 do 1977 poziom morza obniżył się o ok. 3 metry. Spowodowało to
polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński włoski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Ja wybrałam kawior z Morza Kaspijskiego. Ja wybrałam kawior z Morza Kaspijskiego. Podawany na blinach. Io ho scelto il caviale del Mar Caspio, servito su delle crespelle. Powiedzmy, że nie jest on dokładnie z Morza Kaspijskiego. Diciamo che non proviene... esattamente dal Mar Caspio. Afganistan podpisał z sąsiadującymi krajami porozumienie o budowie rurociągu do transportu gazu ziemnego z Morza Kaspijskiego. L'Afghanistan firmò un accordo con le nazioni confinanti per costruire il gasdotto per portare il gas naturale dal Mar Caspio. Skończyło się to wybuchami nuklearnymi od Morza Kaspijskiego po Zatokę Perską. L'attacco ha innescato un serie di esplosioni nucleari dal Mar Caspio al Golfo Persico. Obiekt Altstadt Hotel usytuowany jest w samym sercu malowniczego Starego Miasta w Baku, zaledwie 500 metrów od Morza Kaspijskiego. Situato a Baku, nel cuore del pittoresco quartiere della Città Vecchia, l'Altstadt Hotel sorge a soli 500 metri dal Mar Caspio. O języku kazachskim Język kazachski jest używany na rozległym obszarze z Chin do Morza Kaspijskiego. La lingua kazako è parlata diffusa su una vasta area dalla Cina al Mar Caspio. Region ten posiada geostrategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa i dywersyfikacji dostaw energii do Unii, z uwagi na jego położenie blisko Morza Kaspijskiego, Bliskiego Wschodu i Azji Centralnej. La regione riveste un'importanza geostrategica per la sicurezza energetica e la diversificazione dell'approvvigionamento energetico dell'Unione, data la sua vicinanza al Mar Caspio, al Medio Oriente e all'Asia centrale. W ramach moich obowiązków odwiedziłem miejsca, gdzie wydobywana jest ropa naftowa, czyli basen Morza Kaspijskiego, Morza Barentsa i Arabię Saudyjską. Così come mi impone il mio lavoro, sono stato nei luoghi in cui si produce il petrolio: il Mar Caspio, il mare di Barents. l'Arabia Saudita. Niezbędne jest również zacieśnienie stosunków w producentami z Azji Środkowej, takimi jak Turkmenistan czy Uzbekistan, w celu umożliwienia transportu zasobów energii z Morza Kaspijskiego do UE. Occorre instaurare relazioni più strette con i paesi produttori dell'Asia centrale, come il Turkmenistan e l'Uzbekistan, per agevolare il trasporto di risorse energetiche dal Mar Caspio verso l'UE. Narastająca susza stopniowo zaczęła zmuszać Anditów do wielkiego exodusu z ziem położonych na południe i wschód od Morza Kaspijskiego. Ma la siccità sempre crescente provocò gradualmente il grande esodo andita dalle terre a sud e ad est del Mar Caspio. Bo wszystkie istniejące rurociągi z Morza Kaspijskiego prowadzą na północ. perché gli attuali condotti si muovono dal mar Caspio verso nord. W 1997 roku, gdy Bush był Gubernatorem Teksasu, do Houston przyleciała delegacja afgańskich Talibów, by spotkać się z szefostwem Unocal i porozmawiać o budowie rurociągu do transportu gazu ziemnego z Morza Kaspijskiego. Nel 1997, mentre G. W. Bush era il governatore del Texas una delegazione di leaders telebani dell'Afghanistan volò a Houston per incontrare l'esecutivo della Unocal e discutere la costruzione di un gasdotto in Afghanistan per trasportare il gas naturale dal Mar Caspio. korytarz południowy umożliwiający dostarczanie gazu bezpośrednio z regionu Morza Kaspijskiego do Europy w celu dywersyfikacji źródeł gazu il corridoio meridionale per trasportare il gas direttamente dal Mar Caspio all'Europa per diversificare le fonti Zapewnienie bezpieczeństwa jest ważne, bowiem - jak zauważył jeden z posłów - energia z Morza Kaspijskiego płynie przez Kaukaz, a zatem region ten musi być stabilny. Dobbiamo garantire questa sicurezza perché, come ha affermato un onorevole collega, l'energia del Mar Caspio passa attraverso il Caucaso: dobbiamo quindi garantire la stabilità del Caucaso. Mam nadzieję, że EBI będzie w nim uczestniczyć, aby projekt ten mógł uzyskać niezbędny poziom inwestycji, i że począwszy od 2013 roku będziemy mogli transportować gaz z Morza Kaspijskiego do Europy. Auspico che la BEI sia coinvolta di modo che questo progetto possa raggiungere il necessario livello di investimenti e che, a partire dal 2013, possiamo trasportare gas dal Mar Caspio all'Europa. Tylko poprzez rozszerzanie solidarności poza nasze granice możemy cieszyć się pokojem w regionie Morza Śródziemnego, Mare Nostrum, czy też w regionie Morza Kaspijskiego. Solo estendendo la solidarietà oltre le nostre coste possiamo ottenere la pace nel Mediterraneo, il Mare Nostrum, o nel Mar Caspio. Komitet wzywa zatem Komisję do opracowania strategii na rzecz szlaku przez Morze Czarne, z udziałem wszystkich krajów tego basenu, która zagwarantuje transport zasobów surowców energetycznych z Morza Kaspijskiego do Europy. Il Comitato invita pertanto la Commissione a elaborare una strategia per il Mar Nero che coinvolga tutti i paesi rivieraschi, tesa ad assicurare il trasporto di risorse energetiche dal Mar Caspio all'Europa. COSAC podkreśla strategiczne znaczenie Azji Środkowej i wzywa do opracowania strategii UE na rzecz Azji Środkowej w celu wprowadzenia stabilizacji, pokoju i dobrobytu w całym regionie Morza Kaspijskiego. La COSAC sottolinea l'importanza strategica dell'Asia centrale e invoca una strategia europea mirata, volta a garantire la stabilità, la pace e la prosperità in tutta la regione attorno al Mar Caspio. Transcamion współpracuje z ponad 150 agentami promowymi i oferuje ponad 1300 tras promowych od Morza Czarnego, przez Morze Bałtyckie, do Morza Kaspijskiego i Śródziemnego. Transcamion collabora con oltre 150 operatori di traghetto e copre più di rotte traghetto, dal Mar Nero, attraverso il Mar Baltico, al Mar Caspio o al Mar Mediterraneo. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 117. Pasujących: 117. Czas odpowiedzi: 136 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200

Rosjanie zaatakowali terytorium Ukrainy łącznie sześcioma pociskami odpalonymi z bombowców Tu-95MS z rejonu Morza Kaspijskiego. Grzegorz Borys jest poszukiwany od 14 dni. Na tym terenie

El Morze Kaspijskie Jest to jezioro zawierające słoną wodę, bogatą w węglowodory, dużą różnorodność gatunków morskich, a także gatunki występujące w sąsiednich miejscach. W poniższym artykule możesz rozwinąć informacje. Wskaźnik1 Opis Morza Kaspijskiego2 Formacja Morza Kaspijskiego3 Bioróżnorodność morza4 Zagrożenia dla morza Opis Morza Kaspijskiego Nazywają je morzem, w rzeczywistości jest to jezioro słonych wód „endoreiczne”, co oznacza, że ​​nie ma ujścia do Morza i oceany; Jest klasyfikowane jako jezioro wewnętrzne lub basen endorheiczny o największych rozmiarach na planecie, nazywają je również morzem o najmniejszych wymiarach na planecie. Konieczne jest uwzględnienie jej sytuacji prawnej w odniesieniu do krajów, które ją ograniczają, ponieważ zasoby byłyby przez nie zarządzane; jeśli nie, środki zostaną rozdzielone w równych ilościach do wszystkich krajów nadbrzeżnych. Jego lokalizacja znajduje się we wschodnich górach Kaukazu, w głębokiej jamie położonej między kontynentami Europy i Azji, na wysokości od 27 do 28 metrów poniżej poziomu morza. Kraje, które są przybrzeżne do tego morza, to:: Iran. Należy do państw Bliskiego Wschodu i Azji Zachodniej. Azerbejdżan. Położona między Europą Wschodnią a Azją Zachodnią Turkmenia. Znajduje się w Azji Środkowej. Graniczy z krajami Europy i Azji, także z Oceanem Arktycznym i Pacyfikiem. Kazachstan. Ogranicza się na wschodzie z Chinami i Rosją. Miasta, które są na jego brzegach Baku. Jest to główne miasto i centrum handlowe kraju Azerbejdżanu. Jest stolicą prowincji Mangystau, położonej w południowo-zachodnim Kazachstanie. Machaczkała. Stolica Dagestanu, położona na południu europejskiej Rosji. Lokalizacja basenów Jedna jest na północy, która jest niewielka, zajmuje tylko ćwierć powierzchni morza, nie ma dużej głębokości. W strefie środkowej basen ten ma wielkie dno o długości 190 metrów. Trzeci basen położony na południu jest tym o największej głębokości i zawiera dwie trzecie całkowitej miary wody. Ta południowa niecka gwałtownie tonie, osiągając około metrów. Morze pokazuje długą liczbę o średniej amplitudzie około 230 kilometrów. Tam, gdzie jest najszerszy, mierzy 435 kilometrów, a jego długość to kilometrów. Nie ma wielkiej głębi. Obszar mierzy około XNUMX km2, podczas gdy amplituda wynosi około XNUMX km3. Ważne jest, aby wiedzieć, że Morze Kaspijskie obejmuje 40% wód kontynentalnych planety. Morze Kaspijskie zasilane jest przez kilka rzek, z których najważniejsza to Wołga, inne z rzeki to: Ural, Atrak, Térek i Kurá. Woda tego morza ma nieznaczną zawartość zasolenia, proporcjonalnie jest to trzecia część zasolenia oceanu (1,2%). Procent wynikający z wysokiego poziomu parowania stwierdzonego w różnych miejscach, takich jak regiony Kara-Bogaz-Gol w Azji Środkowej, z podnoszeniem się rzek, głównie Wołgi, a także z tego, co działo się miliony lat temu na Morzu Kaspijskim, które było całkowicie połączone z oceanem. Formacja Morza Kaspijskiego El Morze Kaspijskie, Został włączony do morza, które biegło z południowej Europy do Morza Aralskiego w Azji Zachodniej, zwanego „Paratetis”, opuszczając Morze Kaspijskie. Jego połączenie z oceanem zakończyło się około 5,5 miliona lat temu, gdy zostało oddzielone po zmniejszeniu granicy wody i podniesieniu skorupy ziemskiej, gdzie zaczęły się góry takie jak Elburz na Kaukazie. Początkowo Morze Czarne i Morze Kaspijskie były tylko basenami, które miały maksymalną granicę w paleocenie i były preferowane, gdy nastąpiło podniesienie się gór Kaukazu, powodując separację i pozostawiając to morze całkowicie w spokoju. Bioróżnorodność morza Tworząc ul życia, Morze Kaspijskie ma ponad 850 gatunków zwierząt i około 500 gatunków roślin. Światowy Fundusz na rzecz Przyrody (WWF) zarejestrował, że w morzu żyje około 400 stałych gatunków różnych zwierząt, a inne występują w deltach rzek i na wybrzeżach. Pusa Caspica, czyli foka znaleziona na tym stanowisku, jest jednym z gatunków, które wyróżniają się znakomicie, gatunek ten żyje tylko w Morze Kaspijskie. Jeśli chodzi o różnorodność ryb, które można znaleźć, są: Wędkarstwo szczupak szprot śledź Sieja kaspijska (Rutilus kutum). Jego połowy obejmują prawie (90%) światowego rybołówstwa. Leszcz szczupak (Abramis brama) Jesiotr (jego ikra jest rozprowadzana jako kawior). Na dnie morza można spotkać różne rodzaje mięczaków i skorupiaków. Istnieją również różne rodzaje gadów, takie jak: Żółw Rosyjski (Agrionemys horsfieldii). Jest to gatunek lądowy, rozsiany po całej Eurazji. Żółw słoniowy (Testudo graeca). Jest częścią ośmiu gatunków występujących w rodzaju Testudo. Liczne gatunki żyją na powierzchni i w sąsiednich miejscach, niektóre spędzają jedną z pory roku, podobnie jak w okresie zimowym, wśród nich są ptaki takie jak: Mewa Kaspijska (Larus cachinnans) Łyska zwyczajna (Fulica atra), Kaczka Havelda (Clangula hyemalis), Łabędź niemy (Cygnus olor) Gęś gęgawa (Anser anser) Kaczka Krzyżówka (Anas platyrhynchos), Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus) Orzeł cesarski (Aquila heliaca) Pagaza czerwonodzioba (Hydroprogne caspia) Flamingi z Turkmenistanu (czasami pojawiają się na miejscu). W morzu występują różne brunatnice i krasnorosty, w strefie przybrzeżnej żyją dobrze współistniejące rośliny kserofityczne. Rośliny te przystosowały się do suchej gleby Azji Środkowej. W delcie Wołgi występuje bogata roślinność, w której rosną: Aldrovanda Vesiculosa, mięsożerna roślina wodna, niektóre lotosy z rodziny Nelumbonaceae. Zagrożenia dla morza Morze Kaspijskie to zagłębie bogate w czarne złoto i gaz ziemny, które cieszą się dużym zainteresowaniem całego regionu. W ostatnich latach rośnie wykorzystanie i produkcja basenu. Wraz z chwytaniem ryb „jesiotrowatych”, które przyczyniają się do rozwoju gospodarki, należy również uwzględnić udział i wzrost zanieczyszczenia wody w związku z budową platform do wydobycia. Wyspy o sztucznym pochodzeniu io różnej strukturze, które są podstawą do wykonywania wszelkich operacji, są również substancjami toksycznymi, do których zalicza się przemysł i rolnictwo. Wycieki oleju są częste. Ponieważ ma charakter zamknięty, morze ma bardzo dużą wrażliwość. Należy podkreślić, że poziom wody podlega znacznym wahaniom ze względu na ewolucję wybrzeży i budowę zapór. Przełowienie zmniejszyło liczbę ryb; tak jak w przypadku jesiotra, że ​​ilość gwałtownie spadła. Obecnie wprowadzono pewne ograniczenia w celu ponownego wzrostu populacji tego gatunku, należy zauważyć, że zawsze stwierdza się nielegalne połowy, które naruszają te ograniczenia. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj. W trosce o równowagę w rodzimej przyrodzie od 2008 roku foki z Morza Kaspijskiego zostały objęte ochroną i uznane za gatunek zagrożony wyginięciem. Tymczasem rosyjska Federalna Agencja Zarządzania Rybołówstwem przekazała informację, iż na przestrzeni ostatnich tygodni na wybrzeżu Morza Kaspijskiego znaleziono około 700 martwych fok. l9nhR.
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/379
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/343
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/295
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/265
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/366
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/190
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/166
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/240
  • 7d2e4hk94a.pages.dev/140
  • stolica na południe od morza kaspijskiego